شعر در مورد بلوچستان
شعر در مورد بلوچستان , شعری در مورد بلوچستان , شعر در مورد بلوچ , شعری در مورد بلوچ , شعر در مورد سیستان و بلوچستان,شعر فردوسی در مورد بلوچ,شعر در مورد قوم بلوچ,شعر در مورد زنان بلوچ,شعر درباره بلوچستان,شعر در مورد استان سیستان و بلوچستان,شعری درباره بلوچستان,شعر بلوچی درمورد ایران,شعر بلوچی درمورد حضرت محمد,شعری درباره بلوچ,شعر درباره سیستان و بلوچستان ,شعری درباره سیستان و بلوچستان,شعر درباره استان سیستان و بلوچستان,شعر درباره ی سیستان و بلوچستان,شعر فردوسی در مورد قوم بلوچ,شعر درباره قوم بلوچ,شعر درباره بلوچ,شعری درباره استان سیستان و بلوچستان,شعر بلوچستان,شعر بلوچستان عبدل علی,شعر بلوچستان از عبدل علی,شعر بلوچستان عمار حسین زهی,شعر در مورد بلوچستان,شعر درباره بلوچستان,شعر ازاد بلوچستان,شعر موسیقی بلوچستان,شعر سیستان بلوچستان,شعر دروصف بلوچستان,شعری در مورد بلوچستان,شعر در مورد بلوچ,شعری در مورد بلوچ,شعر در مورد سیستان و بلوچستان,شعر فردوسی در مورد بلوچ,شعر در مورد قوم بلوچ,شعر در مورد زنان بلوچ,شعر در مورد استان سیستان و بلوچستان,شعری درباره بلوچستان,شعر درباره بلوچ,شعری درباره بلوچ,شعر درباره سیستان و بلوچستان,شعر درباره استان سیستان و بلوچستان,شعر درباره ی سیستان و بلوچستان,شعر سیستان وبلوچستان,شعر در وصف بلوچستان,شعری در وصف بلوچستان,شعری در وصف بلوچ,شعر در وصف بلوچ,شعر بلوچی در وصف بلوچستان
در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد بلوچستان برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
ای بلوچستان تویی اسرار من
من بلوچم هر بلوچی یار من
ای بلوچستان دوای درد من
ای بلوچستان تویی تیمار من
شعر در مورد بلوچستان
توتیای خاک تو در چشم من
بوی تو درمان کند بیمار من
من بلوچم نام من تاریخ من
جز بلوچی کم بود غمخوار من
شعری در مورد بلوچستان
من بلوچم مرد جنگی مرد کوچ
می نوازد مردی ام را تار من
پیر من مرشد که بوده است در وجود
آن محمد بوده است سردار من
شعر در مورد بلوچ
من مسلمانم مسلمانی کنم
سنتان مصطفی هم یار من
گرچه گرمی ، گرچه خشکی کرده ای
بوی خوش داری تویی گلزار من
شعری در مورد بلوچ
نام حق اندر زبان جاری شده
نام حق اندر زبان تکرار من
من مدارا می کنم با خار دل
می رود در چشم دشمن خار من
شعر در مورد سیستان و بلوچستان
دست یاری سوی حق نِه ای جلال
رحتمان حق بود تیمار من
شعر فردوسی در مورد بلوچ
گر مرا اعدام و تیرباران کنی
لاشه ام را تکه و ویران کنی
تکه هایش را سپس پنهان کنی
باز گویم من بلوچ هستم بلوچ
شعر در مورد قوم بلوچ
تیغ داغی بر تن زارم کنی
همچو حلاجی تو بر دارم کنی
باز گویم من بلوچ هستم بلوچ
شعر در مورد زنان بلوچ
گر که از تاریخ مرا پاکم کنی
در بدر در بین افلاکم کنی
زیر آوار ستم خاکم کنی
باز گویم من بلوچ هستم بلوچ
شعر درباره بلوچستان
گر که آواره زبلوچستانم کنی
درد غربت را تو بر جانم کنی
نان من عشق است تو بی نانم کنی
باز گویم من بلوچ هستم بلوچ
شعر در مورد استان سیستان و بلوچستان
گر ز می نوشی تو ناکامم کنی
جای می زهری تو در کامم کنی
باده را خونین و در جامم کنی
باز گویم من بلوچ هستم بلوچ
شعری درباره بلوچستان
گر که بلوچستان را تو زندانم کنی
رخنه در آئین و ایمانم کنی
اهرمن را حاکم جانم کنی
باز گویم من بلوچ هستم بلوچ
شعر بلوچی درمورد ایران
گرچه در دنیا کنون آواره ام
از نگاه این جهان دیوانه ام
گرچه ویران گشته در این خانه ام
باز گویم من بلوچ هستم بلوچ
شعر بلوچی درمورد حضرت محمد
گرچه امروز بی نصیب از یاری ام
پشت این غم خانه رسوائی ام
گرچه محکوم شب خاموشی ام
باز گویم من بلوچ هستم بلوچ
شعری درباره بلوچ
اگر کسے بکنت نیکی خطا نیست*
اے چار روچی جہانء ھچ وفا نیست*
غریبی کن امیران اھتبار نیست*
فقیر ؤ بزگان دراھین دواء نیست*
شعر درباره سیستان و بلوچستان
پر چمے چارگء دوستے سزا نیست*
حقیقی عاشق ؤ معشوق ادا نیست*
دروغ ؤ دشمنی گر کار تو نیست*
مکن توھین کسء حق شما نیست*
شعری درباره سیستان و بلوچستان
کسے شرمندگ ایں زندا روا نیست*
کہ نامردے دپء قول ؤ قرار نیست*
چہ قومان بزگ ایں سوا غیر مانیست*
پر فقیر ؤ بی وسان راجء خیال نیست*
شعر درباره استان سیستان و بلوچستان
پہ وت براتء شجاع دیگر چہ ما نیست*
چیا گار بیتگۓ ھوش تئ سرا نیست*
خیالے من بلوچستانء کماش نیست*
مگوش پرچا بلوچ زھگء وطن نیست*
شعر در مورد بلوچستان
من بلوچم وزبلوچ مهربان گویم سخن
ازمرام وسیرت این قهرمان گویم سخن
ازمکان ومسکن وماوای حاصلخیزاو
ازکویــروساحل بحــرعمان گـویم سخن
ازفــــرازکوه تفـــتان اژدهای آتــشین
سردوآرام با دلی آتشفشان گویم سخـن
من زبزمان وشکاروصیدوآب معدنش
ازجبال زنده سربرکهکشان گویم سخن
شعر فردوسی در مورد قوم بلوچ
ازدیارپیپ وفنوج آزباغ وکه سفیــــد
منبع نفت وطلا وبرلیان گویم سخــــــن
من زبنت میرقنبر،نیکشهروقصروقند
من ازآن پاینده مردجاودان گویم سخــن
شعر درباره قوم بلوچ
زان همه آب روان ملک بمپوربحرگون
بس لطیف ونرم مثل پرنیانم گویم سخن
ارض حاصلخیزوآن رودخانه پربرکتش
غله راانبارهمچون سیستان گویم سخـن
شعر درباره بلوچ
بخش سربازم بهشت خطه زرخیزمن
باغهای سبزآن چون بوستان گویم سخن
ازدیارپیـــشین وخاک زرباهــــوکلات
من زخاکی که نباشدمثل آن گویم سخن
شعری درباره استان سیستان و بلوچستان
چابهار و بندرآزاد و بحرپرخــــروش
ازکنارک این دریا مرزبان گویم سخــــن
ازسفالکاران سربازوسراوان سرفراز
مردمان بی ریا وکاردان گویم سخـــــــن
شعر بلوچستان
ازدلاورمردم سرحدوخاش وزاهدان
ازبرای خاک میهن جانفشان گویم سخـن
ازجنوب شرق ایران ازهوای گرم گرم
چون دل این مردم خونگرممان گویم سخن
شعر بلوچستان عبدل علی
مسکنم تاریخ گوید ساحل بحرخزر
چون همان دریادلان قهرمان گویم سخــن
سامــی ام گــویندامــاآریــایی زاده ام
بازبــان آریــایی همچنان گویم سخـــــــن
شعر بلوچستان از عبدل علی
سرزمینم راعرب خواندمکاباضم میم
وزمکوران خاک پاک مکران گویم سخـن
هموطن باضم ب گوید:بلوچ نام مرا
من به فتح ب ولام اعیان گویم سخــــــــن
شعر در مورد بلوچستان
تازیان را،چ،نباشدنام من گویدبلوش
این چنین اسمی زتورات زمان گویم سخن
پاکزادفردوسی درشاهنامه ازکوچ وبلوچ
ذکرخیری کرده من ازاین وآن گویم سخن
شعر در مورد بلوچستان
شاعرطوسم سگالنده همین خواندمــــرا
باعدوی خاک میهن ازتوان گویم سخــــن
سرزراه خاک میهن کی کنم هرگزدریغ
عرصه پیکارراچون قهرمان گویم سخــن
شعر درباره بلوچستان
کیش من اسلام می باشد زبانم آریــــا
رایت اسلام راچون پاسبان گویم سخـــن
هنگ جمازم بودنقش ستون بــــیستون
من زدورداریوش وآنزمان گویم سخــــــن
شعر ازاد بلوچستان
دفن شددرزیرخاکم لشکراسکــــندری
ازنبرد وکارزای بی امان گویم سخـــــــــن
زیرپایم فرش کردم لشکرحجـــاج را
آنچنانکه برگ ریزد درخزان گویم سخــن
شعر موسیقی بلوچستان
لشکرصفاریان رادرسراوان شهرجالق
کرده ام تدفین من ازآن مکان گویم سخــن
ازجدال تن به تن با پیراستعمارمــــن
ازبلوچ ،چاه تمین ،زاهدان گویم سخــــــــن
شعر سیستان بلوچستان
دیلمی ها لشکری ازقوم من درفوج خود
داشتند زان لشکر پیل دمان گویم سخــــــن
ازجلال الدین خوارزمی درجنگ مغول
من حمایت کرده ام تاپای جان گویم سخـن
شعر دروصف بلوچستان
ازشکست گنجعلی والی شاه عباس ،من
باتوازشمس بلوچ پهلوان گویم سخـــــــــــن
نارواها دیدم ازقوم مغول بی حدمـــن
ازجفای جور شان من بافغان گویم سخــــن
شعری در مورد بلوچستان
دفع شراشرف افغان رادرکوه سفـــــید
من نمودم مثل آن شیرژیان گویم سخــــــن
ازجفاخوردم آگرآن سیب زهرآلوده را
ازامیرغزنوی دراصفهان گویم سخــــــــن
شعر در مورد بلوچ
کشتن نادرسپس تاعهدشاهان قجـــــــر
دادخودبگرفته ام ازدشمنان گویم سخــــــن
قلعه بمپورکوسایدسرش برکهکشان
هرستونش رابود صدداستان گویم سخــــن
شعری در مورد بلوچ
تازیانه خورده ام ازدشمنان بسیارمن
ازنشان ظلمشان برپشت جان گویم سخن
بازکردازگردنم یوغ اسارت ،انقلاب
باسپاسی زان خدای لامکان گویم سخــــن
شعر در مورد سیستان و بلوچستان
سخت بیزارم من ازکارخلاف هرزگی
مردکارم ازبرای آب ونان گویم سخـــــــن
سرزمینم مستعد و مردمانم با هنر
باهنرمندان دنیا همزبان گویم سخــــــــــــن
شعر فردوسی در مورد بلوچ
گربود ابزارکارم درامور صنعتی
درجوارملک چین واصفهان گویم سخـــــن
دختران باهنر،گلدوزوسوزن کارمن
منحصرتنهابه فردازکارشان گویم سخـــن
شعر در مورد قوم بلوچ
رودهای دامن وبمپوروسربازونهنگ
جاری اندافسوس من تشنه لبان گویم سخن
قلعه پهره که ازقاجارباشد یادگــــــار
ازبن این برج عهدباستان گویم سخــــــــــن
شعر در مورد زنان بلوچ
(.من گرگ کوهستانم …. عاشق بلوچســـتانم)
(مَثَـل هامـــون جـــاز…. بلبل عشق ماشکیدم)
(رهروپیچان بمپور …. لسان زاهدانم)
(شرم سال تربت …. کوه آتشفشان تفتانم)
شعر در مورد استان سیستان و بلوچستان
(زدل جان کن سوران…. آب زمزم سراوانم)
(چوزعیم کرمان …. آبی دریای مکّرانم)
(وطن دلبند بشاگرد…. مردبلوغ دشتیاریم)
(سرزمین آرزوهای تیس …. چهاربهار راسکم)
شعر در مورد بلوچستان
(گلستان سازقصرقند…. لنج وکشتی کنارکم)
(آهنگ سنّت گواتر…. دونلی اسفندارسربازم)
(اقلیم صاف بارانی لاشار…. شئ مرید وهانی خاشم)
(همسفرمبارزپیشین…. دادشاه ایرانشهرم)
شعر درباره بلوچ
(چشم زمین کهیر…. باس تاریخ کهنوجم)
(نیزارهامون مک…. رود باتلاق دلگانم)
(لال دریای زرآباد…. سواحل اقیانوس چابهارم)
(سواربی صدا فنوج…. مردم کوه نیک شهرم )
شعری درباره بلوچ
(مجلس ساز میرجاوه…. بندرنشین مهر جاسکم)
(مرغ مدعی بیرگ…. نقابدار مینابم )
(عبرت زلزله بم …. دونامی شهر نگورم)
(رود پیچان باهو …. مرزدارجالقم )
شعر درباره سیستان و بلوچستان
(خلیج مواج پسابندر…. درهّ ی تخت ایرافشانم)
(نویسنده شعرآسکان…. کوه دشت بزمانم)
(افسانه های آهوران…. کویر لوت نصرت آبادم)
(مقبره ی نالک سرحد…. لبز انور گزانی ام)
شعر درباره استان سیستان و بلوچستان
سرباز تو ای سـرزمین نیـک مردان
توای مهد دین وعالمان علم فرقان
شب تار بلوچستان را درخشیدی چون اختـری
شیرمردانت زنده کردند نام تو هردفتری
شعر درباره ی سیستان و بلوچستان
هزاران درود بر روان پاک آن نیاکانت
زجهد خویش ملتی را ارمغان دادند دیانت
گرچـه در گردش دهر بر گلستـانت خـزان آمد
مژده ای وطن که باز بوی بهار در تو می آید
شعر سیستان وبلوچستان
عهدی است با یکدگر آن جوانان برین تو را
باز آرند آن عـزت و حشمت دیرین تو را
به وقت موسم بهاران کنار نهر خروشانت
طرب آرد دل ها را چو صفای مردمانت
شعر در وصف بلوچستان
آن باغ وبوستان هایت که تورا چون زیورند
همچو غیرت مردانت در مکران نام آورند
بنازم برآن کوهایت که سرتاسر تو را دارند صیانت
همچو سنگرها حصاری است بــه نیرنـگ دشـمنانـت
شعری در وصف بلوچستان
بلیدئی با جان ودل وصف تو را گوید همی
هر ذره خاکت باشد او را مأمن و مرهمی
شعری در وصف بلوچ
حامد پریشان است ازین وضع بلوچ و زندگی
عشقم بلوچستان من آباد باد جانان من
شعر در وصف بلوچ
جی بلوچستان مئی پاکین دیار
جی ترا لکهـ وار مئی پلیّن دگار
شعر در مورد بلوچستان
در جنوب شرقی ایران زمین
در بلوچستان خوب نازنین
شهر زیبایست به نام قصرقند
با هزاران عاشق در حصر بند
شعر در مورد بلوچستان
کوه چپ چک در جوار شهر قند
استواری را بود الگو و پند
مردمانی با غیرت مهمان نواز
سخت جوش سخت کوش سرفراز